اخبار مهم

عضو شورای مرکزی کارگزاران گفت: نهایت ساده‌لوحی است که بعضی از دوستان ما در داخل فکر می‌کنند اگر سیاست تنش‌زدایی با ‌هارترین بخش نظام امپریالیستی را در پیش بگیریم، باعث می‌شود آنها به ما رحم کنند

 روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: سعید لیلاز در گفت‌وگو با روزنامه شرق اظهار کرد: به رفتار ایالات متحده آمریکا در تمام سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم دقت کنید، رفتاری که در دوران ریگان در اشغال گرانادا کردند، رئیس‌جمهور را از اریکه قدرت پایین کشیدند و به زندان انداختند. یا رفتاری که با رئیس‌جمهور پاناما کردند بر سر استقلال‌طلبی که در کانال پاناما داشت، گرفتند و به زندان انداختند. ممکن است در لحن آمریکایی‌ها تفاوت ببینید، ولی عین همین کار را در دوره ریگان به یاد دارم. همین‌طور در دوره جورج دبلیو بوش که می‌گفت هرکس با ما نیست علیه ما است و نظم جدید جهانی آمده. دونالد رامسفلد وزیر دفاع سابق آمریکا در دوره جورج بوش می‌گفت ما دو اروپا داریم، یک اروپای پیر یعنی اروپای غربی و یک اروپای جوان شرقی که تازه از قید اتحاد جماهیر شوروی آزاد شده. بنابراین اتفاق چند شب پیش تازه نیست.

اگر فکر کنید که این سیاست جمهوری‌خواه‌ها است، نهایت اشتباه را مرتکب شده‌اید، چون آقای بایدن وقتی روی کار آمد، تمام مصوبات آقای ترامپ را یک‌شبه لغو کرد مگر سه مصوبه تحریم‌های ایران و تحریم‌های کوبا و چین. این نهایت ساده‌لوحی بعضی از دوستان ما در داخل است که فکر می‌کنند اگر سعی کنیم سیاست تنش‌زدایی با هارترین بخش نظام امپریالیستی سایت اصلی بت فوروارد در پیش بگیریم، باعث می‌شود آنها به ما رحم کند و روابط محترمانه‌تری داشته باشند. تصور کنید آقای ترامپ کاری را که با زلنسکی کرد، می‌خواست با آقای پزشکیان کند، آقای پزشکیان باید چه واکنشی نشان می‌داد و شما الان این‌جا باید چه می‌کردید. این یک علامت بسیار روشن برای تحقیر اروپا بود و نمایش چند شب پیش از قبل طراحی ‌شده بود.

سؤال من این است که خط لوله نورد استریم را چه کسی منفجر کرد؟ یک نفر در ایران از خودش سؤال نکرده که خط لوله نورد استریم را که اقتصاد انرژی اروپا را به روسیه پیوند می‌داد چه کسی منفجر کرد؟ همین آقای زلنسکی و غواصان CIA ابتدای جنگ اوکراین خط لوله نورد استریم را منفجر کردند که ایالات متحده بتواند اروپا را هر چقدر بیشتر به خودش وابسته کند.

آمریکایی‌ها نشان دادند از هیچ‌گونه رفتار خشن پرهیز نمی‌کنند. مدتی است در فکر هستم مقاله یا کتابی بنویسم تا بتوان چند توهم را درباره ظهور آقای ترامپ و رفتار اخیر آمریکا از روشنفکران جهان و نخبگان جهان زدود. یکی دموکراسی است که وجود خارجی ندارد. دوم تفکیک قوا است. سوم آزادی است، چهارم اقتصاد آزاد که اگر همین الان در رسانه‌های داخل ایران نگاه کنید، به‌طرز رقت‌باری همین حرف‌ها را تکرار می‌کنند. پنجم، نزاکت و آداب دیپلماسی. تقریبا به‌لحاظ تاریخی وسط روز روشن خط لوله نورد استریم را منفجر کردند و نفس کسی در اروپا درنیامد.

همه دنیا خودشان را برای رویارویی با آمریکا آماده می‌کنند غیر از ایران... چیزی که الان من را متأسف می‌کند این است که ایالات متحده آمریکا آماده گفت‌وگو با ایران نیست. این‌قدر از رئیس‌جمهور ما گرفته تا رده‌های پایین، نخبگان، روشنفکران، رجال سیاسی و نسوان سیاسی می‌گویند و پس می‌گویند که دیگر تحقیرآمیز شده. یکی دو بار از کانال‌های دیپلماتیکی که هیچ‌گاه بسته نشده بود باید گفته شود و یکی دو بار هم در صحنه عمومی، بعد باید بتوانیم کشور را اداره کنیم. مایلم یک بار درباره این صحبت کنیم که چقدر از مشکلات کشور به خاطر تحریم‌ها است که یقین دارم زیر بیست درصد است.

روزنامه هم‌میهن نوشت: پزشکیان برخلاف زلنسکی از گفت‌وگوی منطقی و نتیجه‌بخش مأیوس می‌شد و بی‌آنکه در جواب ترامپ کلامی به زبان بیاورد، مقتدرانه بلند می‌شد و با صلابت و شجاعت میز مذاکره را ترک می‌کرد.

روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: روزنامه هم‌میهن ضمن ابراز شیفتگی چندباره برای مذاکره با ترامپ نوشت: پزشکیان برخلاف زلنسکی که آن‌قدر نشست و این اراجیف را گوش داد تا به دست‌وپا افتاد با خفت از کاخ ‌سفید بیرون رانده شد، از گفت‌وگوی منطقی و نتیجه‌بخش مأیوس می‌شد و بی‌آنکه در جواب ترامپ کلامی به زبان بیاورد، مقتدرانه بلند می‌شد و بعد از نگاه عاقل‌ اندر سفیه، با صلابت و شجاعت میز مذاکره را ترک می‌کرد.

این روزنامه در یادداشتی عجیب که بوی خودآزاری به خاطر شیفتگی به مذاکره می‌دهد، نوشت: عجیب‌تر از ماجرای ترامپ و زلنسکی، برداشت مشترک و دریافت یکسان برخی از اصلاح‌طلبان و اصولگرایان بود که این اتفاق را شاهدی محکم، روشن و صادق برای اثبات مدعایشان در نفی هرگونه گفت‌وگو و مذاکره با آمریکا تلقی کردند.

در این میان، اظهارات یکی از دوستان اصلاح‌طلب و نیز اظهارات بانوی سخنگوی دولت جالب ‌توجه‌تر بود که اولی گفته بود: «حالا تصور کنید به جای زلنسکی پزشکیان نشسته بود» و نتیجه گرفته بود که دیگر نباید حرفی از مذاکره زد، و دومی هم تاکید کرده بود: «حاضر نیستیم توهین به رئیس‌جمهور اوکراین را تجربه کنیم و رویکرد ما مذاکره است به شرطی که عزتمندانه باشد.»

تصور کنیم این مذاکره بین ترامپ و پزشکیان بوده و ترامپ همچنان با روحیه استکباری و زیاده‌خواهی قصدش از همان ابتدا این است که پیش چشم خبرنگاران و مردم دنیا رئیس‌جمهور ما را تحقیر کند و نتیجه دلخواهش را بگیرد. حالا تصور کنید که پزشکیان برخلاف زلنسکی که آن‌قدر نشست و این اراجیف را گوش داد تا به دست‌وپا افتاد و در نهایت، با خفت از کاخ ‌سفید بیرون رانده شد. پزشکیان که از گفت‌وگوی منطقی و نتیجه‌بخش مأیوس شده است؛ بی‌آنکه در جواب ترامپ کلامی به زبان بیاورد، استوار و سایت اصلی بت فوروارد مقتدرانه بلند شود و بعد از نگاهی عمیق و معنادار از جنس نگاه عاقل ‌اندر سفیه به ترامپ، با صلابت و شجاعت میز مذاکره را ترک کند و از محل جلسه خارج شود و در اولین گفت‌وگو با رسانه‌ها اعلام کند که ترامپ شایسته حتی یک جواب کوتاه هم نبود. و قضاوت درباره این دیدار را به مردم دنیا واگذار کند.

آیا در کنار همه تصورات‌تان می‌توانید این حقیقت را هم تصور کنید که این رفتار پزشکیان چگونه و بالاتر و موثرتر از هر اقدام از هر جنسی چه تبلیغاتی، چه سیاسی و چه نظامی می‌تواند حقانیت ایران و هوشمندی و عقلانیت ایرانیان را از یک طرف و بلاهت و جنون آغشته به قدرت‌طلبی و زیاده‌خواهی سران آمریکا به‌ویژه شخص ترامپ را از سوی دیگر به دنیا ثابت کند؛ همان کاری که اگر حتی زلنسکی که در مَثَل می‌توان او را یک آدمک در اختیار غربی‌ها دانست، انجام داده بود، امروز به قهرمانی در دنیا تبدیل می‌شد و ترامپ هم رسواتر از همیشه...

هنوز جای این پرسش باقی است که شرافت را از چه کسی توقع دارید؟ مسلماً از ترامپ چنین توقعی نیست. اما از پزشکیان حتماً چنین انتظاری هست. و آیا مگر شرافت غیر از این است که اگر حال و هوای گفت‌وگو و فضای مذاکره منطقی نیست و ادامه آن می‌تواند به تکرار نتیجه و تجربه تلخ زلنسکی ختم شود، این پزشکیان است که به‌ جای اینکه بنشیند و بشنود و تحقیر شود و از محل مذاکره بیرون رانده شود، همان رفتار شجاعانه و افتخارآمیزی داشته باشد که ذکر آن رفت.

نویسنده هم‌میهن توضیح نداده که اگر ترامپ فردی نامتعادل و متوهم و زورگو و مذاکره‌ناپذیر است، چه مرضی هست که حتما با او دیدار داشته باشیم و توهین ببینیم و بعد نگاه عاقل اندر سفیه به وی بیندازیم و میز مذاکره را ترک کنیم؟!

رفتار دونالد ترامپ با رئیس‌جمهور اوکراین،از سطح تازه‌ای از بی‌نزاکتی دیپلماتیک رونمایی کرد؛ چه از نظر ادبیات، تحقیر و محتوای مذاکره و چه حتی شکل و برملا بودن هر آنچه می‌شد به یک رئیس‌جمهور، روا داشت.

روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: «رفتار دونالد ترامپ و تیم او با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، از سطح تازه‌ای از بی‌نزاکتی دیپلماتیک رونمایی کرد؛ چه از نظر ادبیات، شخصی کردن موضوعات، تحقیر و محتوای مذاکره و چه حتی شکل و برملا بودن هر آنچه می‌شد به یک رئیس‌جمهور، آن هم رئیس‌جمهور کشوری در ظاهر متحد روا داشت».

روزنامه اصلاح‌طلب دنیای اقتصاد نوشت: این مصاف در بدو، نشان از تعمیق شکاف دو سوی آتلانتیک دارد که لاجرم به فشار افکار عمومی جهانی و به‌خصوص اروپایی بر دولت‌های قاره سبز منجر خواهد شد که به نحوی و در افقی بلندمدت برای بازسازی استقلال، حیثیت و امنیت خود اهتمام کنند.

نخستین ضربه اروپا، ناشی از شناخت غلط‌شان لااقل درخصوص دو مورد ترامپ و نظم نوین جهانی بود. اروپا پس از فروپاشی جنگ سرد در ابتدای دهه ۹۰ میلادی نسبت به تغییرات واقعی در نظم جهانی دچار خطای دید شد، سپس از ابتدای هزاره جدید از نظم ‌گذار از دوقطبی قبلی و سپس پساقطبی در حال شکل‌گیری غافل بود. اصرار به حفظ پیمانی همچون ناتو که بی‌شک از کلاسیک‌ترین نمونه‌های به‌جای‌مانده از دوران جنگ سرد است، تلاشی واپس‌گرایانه و در عین حال فرصت‌طلبانه از سوی اروپائیان سایت اصلی بت فوروارد بود که به نوعی با شرکت کم‌هزینه در آن امنیت خود را واسپاری کنند. واسپاری امنیت معمولاً در درازمدت هم به ضد خود تبدیل خواهد شد و هم منافع اساسی‌تری را با از دست رفتن قدرت چانه‌زنی‌اش، ناچار به واگذاری می‌کند. اینکه اروپا فکر کند در درازمدت می‌تواند امنیت خود را به مواضع نظامی-امنیتی مشترک با ایالات‌متحده تکیه دهد، خیالی خام است. اروپا نباید به پایداری اشتراک نظر با ایالات‌متحده دلخوش می‌ماند.

دوم آنکه اروپایی‌ها ترامپ را در دوره نخست، استثنایی در سیاست ایالات‌متحده قلمداد کردند و این موجب شد که بیش از هرچیز برای عبور از این لحظه ناهنجار تاریخی بردباری کنند. اما انتخاب دوباره ترامپ، آن هم با اکثریت آرای ماخوذه، آرای الکترال، اکثریت ایالت‌ها، اکثریت کنگره و اکثریت قضات دیوان عالی کشور نشان داد که ترامپیسم را باید لااقل یکی از جریان‌های جدی در سیاست ایالات‌متحده در نظر گرفت.

تحقیر و آزار علنی زلنسکی، با نهایت اصرار و اهتمام انجام شد. گویی ترامپ و معاون او، ونس، هیچ ابای دیپلماتیکی از حاضران جلسه و نیز میلیاردها ناظر در سراسر جهان ندارند که هر نوع تازه‌ای از ادبیات و هنجارشکنی را به نمایش بگذارند.

در دوره پیشین ترامپ و به‌خصوص زمانی که ترامپ از برجام خارج شده بود، کشورها و به‌خصوص قدرت‌ها و اتحادیه اروپایی رعایت خواسته نامشروع و غیرقانونی ایالات‌متحده را به ایفای تعهداتشان ترجیح دادند و علت همیشگی «حفظ منافع ملی کشورهای اروپایی» را عنوان کردند.

آنچه برای اروپا مانده است، جز نادیده انگاشته‌شدن نیست. برخورد سهمگین با این واقعیت البته ممکن است افقی را برای قاره سبز فراهم کند که تلاشی مجدد را برای بازسازی و بازیابی خود در بلندمدت آغاز کنند که البته به هیچ روی ساده نخواهد بود.

مسعود پزشکیان، رئیس جمهور کشورمان در سومین مرحله از پنجمین دوره سفرهای استانی خود، امروز پنجشنبه ۱۶ اسفندماه به شهرستان‌های پردیس، فیروزکوه و دماوند سفر خواهد کرد.

 بر اساس برنامه‌ریزی‌های انجام‌شده، پزشکیان با همراهی برخی از معاونان و وزرای دولت در این سفر به بررسی مشکلات و مسائل مردم این مناطق خواهد پرداخت و با حضور در جلسات مختلف، نظرات و پیشنهادات شهروندان را دریافت می‌کند.

این سفر با هدف بررسی چالش‌های محلی، پیگیری پروژه‌های عمرانی و رفع مشکلات مردم برنامه‌ریزی شده است.

پزشکیان همچنین در این سفر با مسئولان محلی و اعضای شوراهای شهر و روستا دیدار خواهد کرد تا راهکارهای لازم برای بهبود شرایط این مناطق را بررسی کند.

رئیس جمهور پیش از این نیز بر لزوم توجه ویژه به مناطق کمتر برخوردار و پیگیری مطالبات مردمی تأکید کرده بود، سایت اصلی بت فوروارد این سفر نیز در راستای تحقق این هدف و تقویت ارتباط مستقیم با مردم انجام می‌شود.

دیدار با نخبگان، کشاورزان و مدیران شهرستان‌های شرق استان تهران، از جمله برنامه‌های رئیس جمهور در سفر به این منطقه خواهد بود.
  

در حالی که رسانه‌های معاند تلاش می‌کنند اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاق مهدی یراحی را به ترانه اخیر او مرتبط جلوه دهند، یک منبع آگاه، این ادعا را قویاً تکذیب کرد.

به گفته این منبع آگاه، حکم شلاق یراحی به دلیل نگهداری مشروبات الکلی و شرب خمر اجرا شده است و ارتباطی با فعالیت‌های هنری او ندارد. این منبع تأکید کرد که ادعای مطرح‌شده در رسانه‌های معاند مبنی بر اجرای حکم به دلیل سایت اصلی بت فوروارد ترانه، یک دروغ بزرگ است.

این در حالی است که رسانه‌های معاند و برخی افراد شناخته‌شده، علت اجرای حکم را ترانه جنجالی یراحی در شهریور ۱۴۰۲ عنوان کرده بودند.

وکیل مهدی یراحی با انتشار پیامی در صفحه مجازی خود، از اجرای کامل حکم ۷۴ ضربه شلاق و مختومه شدن پرونده موکلش خبر داد.

یکی از حامیان پهلوی می گوید: ما سوئیس و اروپا نبودیم، همانطور که آمریکا هم گوانتانامو داشته است، در ساواک شکنجه و خطا وجود داشت!

 یکی از اعضای دفتر رضا ربع پهلوی به سفید شویی جنایت‌های ساواک پرداخته و آن را لازم دانسته است.

شاهین نجفی در یک برنامه اینترنتی گفته است که ما سوئیس و اروپا نبودیم، همانطور که آمریکا هم گوانتانامو داشته است، در ساواک شکنجه و خطا وجود داشت!

تطهیر ساواک یکی از پروژه‌های پیچیده امنیتی در خارج از کشور است که در آن تلاش می‌شود شبکه جنایتکار ساواک را در سطح یک دستگاه اطلاعاتی معقوق سفیدشویی کند.
 
ضدانقلاب در چند سال گذشته تلاش دارند با نمایش قطعات تقطیع‌شده از فیلم‌های رنگی و گزارش‌های سایت اصلی بت فوروارد سال‌های پیش از انقلاب از آرشیو خود و بازنشر آن درشبکه‌های اجتماعی ساواک را به عنوان یکی از دستگاه‌های ایجاد نظم سیاسی در کشور جا بزنند.

در حالی که اسناد نشان می‌دهد که این تشکیلات مخوف سرپنجه خاندان پهلوی در سرکوب مردم ایران بوده است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی در هفته منابع طبیعی و همزمان با روز درختکاری صبح امروز چهارشنبه سه اصله نهال کاشتند.

 رهبر انقلاب اسلامی پیش از ظهر امروز، همزمان با روز درختکاری سه اصله نهال غرس کردند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بعد از کاشت این نهال‌ها، درختکاری را اقدامی سودآور، آینده‌نگری و تولید ثروت برشمردند و با تاکید بر لزوم توجه جدی به نهضت ملی درختکاری که سال گذشته در دولت شهید رئیسی آغاز شد، گفتند: همه مردم در موضوع درختکاری به‌عنوان یک عمل صالح و حسنه مشارکت داشته باشند تا با افزایش درختان، محیط زندگی و زیست طراوت و صفا پیدا کند.

رهبر انقلاب اسلامی اقدام هر ساله خود برای کاشت نهال را یک اقدام نمادین جهت یادآوری این نکته دانستند که کاشت درخت فقط مربوط به سن جوانی نیست و همه افراد در سنین مختلف باید به سمت این کار مهم و بزرگ و لازم و زیبا شوق و انگیزه پیدا کنند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تاکید بر اینکه درختکاری یک سرمایه‌گذاری سودآور از جهات مختلف و تولید ثروت است، افزودند: کاشت درخت با هر انگیزه‌ای چه برای بهره‌مندی از میوه درختان مثمر و چه برای استفاده از چوب درختانی که چوب سایت اصلی بت فوروارد آنها با ارزش است، یک اقدام کاملاً سودآور است که در آن ضرر وجود ندارد.

ایشان درخت و کشتزارها را عامل سلامت هوا دانستند و با تاکید بر اهمیت بالای محیط زیست، خاطرنشان کردند: درختان و گیاهان رویشی علاوه بر بهبود هوا موجب طراوت محیط زندگی و محیط زیست و طراوت روحی انسانها نیز می‌شوند زیرا درختان و گیاهان چشم‌نواز و دل‌نواز هستند.

رهبر انقلاب اسلامی با تاکید بر لزوم جدی گرفته شدن نهضت ملی درختکاری که در دوره شهید رئیسی آغاز شد، گفتند: این طرح که سال گذشته آغاز شد و همچنان ادامه دارد نشان می‌دهد که کاشت یک میلیارد درخت در چهار سال عملی است و دستگاه‌های دولتی باید به مردم در این زمینه کمک کنند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با هشدار نسبت به قطع درختان و تبدیل کاربری اراضی کشاورزی افزودند: قطع درختان به جز در موارد فنی و ضروری یک ضرر و خطر است و باید جلوی تخریب جنگلها و تبدیل اراضی کشاورزی گرفته شود.
ایشان همچنین با اشاره به کارهای خوبی که در این زمینه در تهران و برخی شهرهای دیگر انجام گرفته است، خاطرنشان کردند: این اقدامات باید ادامه پیدا کند.

وزیر امورخارجه کشورمان تاکید کرد: امنیت واقعی نه از حمایت قدرت‌های فرامنطقه‌ای، بلکه از توانمندی داخلی، تکیه بر ظرفیت‌های ملی و اتکا به مردم حاصل می‌شود.

 سید عباس عراقچی طی یادداشتی در روزنامه اطلاعات نوشت: سیاست، بازی ساده‌ای نیست. گاهی یک نشست رسمی می‌تواند بیش از صدها بیانیه دیپلماتیک، واقعیت‌های نهفته در دل قدرت را آشکار کند. مشاجره اخیر در کاخ سفید میان دونالد ترامپ، جی‌دی ونس و ولودیمیر زلنسکی، تنها یک اختلاف‌نظر معمولی نبود؛ این رخداد از شکاف‌های عمیقی پرده برداشت که در دل نظام بین‌الملل در حال گسترش است.

گمانه‌زنی‌های فراوانی درباره این ماجرا وجود دارد. آیا این درگیری عامدانه طراحی شده بود؟ یا از کنترل خارج شد؟ آیا هدف، ارسال پیام‌های داخلی و خارجی بود، یا نشانه‌ای از شکست سازوکارهای هماهنگی در سیاست خارجی آمریکا؟ آنچه مسلم است، این حادثه، تصویری از دنیای آشفته‌ای ارائه داد که دیگر در آن، تصمیم‌گیری‌ها در خلأ صورت نمی‌گیرد.

بحران در قلب قدرت غربی

برای سال‌ها، واشنگتن خود را به‌عنوان محور تصمیم‌گیری‌های جهان غرب معرفی کرده است. اما امروز، دیگر این محوریت بی‌چالش نیست. مشاجره‌ای که در قلب کاخ سفید رخ داد، نمادی از تردیدهای راهبردی، عدم قطعیت‌های دیپلماتیک، و اختلافات حل‌نشده درون بلوک غرب است. دولت ترامپ، با شعار بازگرداندن «صلح سریع» به عرصه سیاست جهانی وارد شده است.

وعده‌ای که بسیاری آن را بیش از حد خوش‌بینانه می‌دانستند، حالا به فشار مضاعفی بر رئیس‌جمهور آمریکا و معاونش تبدیل شده است. ترامپ و ونس، در برابر چالشی واقعی قرار گرفته‌اند: آیا قادر خواهند بود در شرایطی که جنگ، منافع بسیاری از بازیگران را درگیر کرده، تعهدات خود را عملی کنند؟

اوکراین؛ از وابستگی تا سرکشی

یکی از پیام‌های مهم این مشاجره، تغییر در جایگاه اوکراین در معادلات قدرت است. زلنسکی، در روزهای آغازین جنگ، بیش از هر زمان دیگری به کمک‌های غربی متکی بود. اما امروز، او در قلب کاخ سفید، در برابر رئیس‌جمهور آمریکا می‌ایستد و پاسخ تندی می‌دهد. این نشانه‌ای از آن است که حتی کشورهایی که سال‌ها از واشنگتن حمایت گرفته‌اند، دیگر نمی‌پذیرند که از بالا به آن‌ها نگریسته شود. اوکراین، چه به‌عنوان یک بازیگر مستقل و چه به‌عنوان یک مهره در صفحه شطرنج قدرت‌های جهانی، حالا نشان داده است که حتی متحدان کوچک هم برای حفظ شأن و جایگاه خود هزینه می‌پردازند.

اروپا و سایه شکاف‌های جدید

سؤال بزرگ دیگر، واکنش اروپا است. آیا این قاره، همچنان در حمایت از اوکراین یکپارچه خواهد ماند؟ یا این مشاجره، شکاف‌های عمیق‌تری را در جبهه غربی نمایان خواهد کرد؟ فرانسه، آلمان، و دیگر متحدان اروپایی از ابتدا موضعی محتاطانه‌تر در قبال جنگ اوکراین اتخاذ کرده بودند. اختلافات در سیاست‌های دفاعی و امنیتی، از همان ابتدا وجود داشت. حالا، با درگیری سایت اصلی بت فوروارد لفظی رهبران کاخ سفید و زلنسکی، این اختلافات به‌وضوح نمایان شده است. اروپایی‌ها، که از همان ابتدا با احتیاط بیشتری به تحولات شرق اروپا می‌نگریستند، اکنون با پرسش جدیدی روبه‌رو هستند: آیا واشنگتن همچنان قدرت و اراده لازم برای هدایت جبهه متحد غرب را دارد؟

مسکو؛ نظاره‌گر یا طراح

این اتفاق، در مسکو با دقت دنبال شده است. روسیه همواره بر این باور بوده که اتحاد غربی، شکننده و پرتنش است. مشاجره اخیر در کاخ سفید، برای کرملین، تأییدی بر این روایت است که جبهه مقابل، بیش از آنچه تصور می‌شود، دچار تزلزل است.

اما فراتر از این، مسکو دیگر صرفاً یک نظاره‌گر منفعل نیست. جنگ اوکراین و تحولات اخیر، فرصتی برای روسیه فراهم کرده است که در جبهه‌های مختلف، بازی خود را با دقت بیشتری طراحی کند.

از یک‌سو، همکاری راهبردی روسیه با چین در حال گسترش است؛ از سوی دیگر، کرملین تلاش دارد تا از طریق تقویت روابط خود با کشورهای در حال توسعه، معادله قدرت را در سطح بین‌المللی تغییر دهد. افزایش تعاملات اقتصادی با کشورهای بریکس، گسترش همکاری‌های امنیتی با شرکای منطقه‌ای، و تلاش برای کاهش وابستگی به نظام مالی غرب، نشان‌دهنده رویکردی است که مسکو در قبال تحولات جهانی اتخاذ کرده است.

در این میان، پویایی روابط روسیه و اروپا نیز تغییر کرده است. برخی از کشورهای اروپایی، ازجمله مجارستان و اسلواکی، مواضع متفاوت‌تری نسبت به مسکو اتخاذ کرده‌اند و در برابر سیاست‌های ضدروسی بروکسل، مقاومت نشان می‌دهند. این اختلافات، می‌تواند نقطه ضعفی در انسجام جبهه غربی باشد که روسیه از آن بهره خواهد برد.

وقتی سیاست داخلی بر دیپلماسی سایه می‌اندازد

یکی از مهم‌ترین نکاتی که این مشاجره آشکار کرد، تداخل شدید سیاست داخلی و سیاست خارجی در ایالات متحده است. ترامپ و ونس، در حالی که باید با چالش‌های بین‌المللی سر و کار داشته باشند، درگیر سیاست داخلی پرتنشی هستند. انتخابات، رقابت‌های حزبی، و فشارهای داخلی، باعث شده است که بسیاری از تصمیمات کلان دیپلماتیک، به‌جای منافع استراتژیک، تحت تأثیر معادلات داخلی قرار گیرد. این وضعیت، نه فقط برای آمریکا، بلکه برای متحدانش نیز چالش‌برانگیز خواهد بود، چراکه دشواری پیش‌بینی‌پذیری سیاست خارجی ایالات متحده، در چنین شرایطی افزایش می‌یابد.

ایران؛ مسیر حکمت و تدبیر، انتخاب آگاهانه استقلال

در این فضای آشفته، جمهوری اسلامی ایران با دقت و تدبیر، تحولات را بررسی می‌کند. آشفتگی در سیاست بین‌الملل، همواره به زیان ثبات و امنیت جهانی است. ایران، برخلاف بسیاری از بازیگران که درگیر تنش‌های کلامی و سیاست‌های شتاب‌زده هستند، همواره بر اصولی تأکید داشته که محور آن، استقلال، احترام متقابل و اجتناب از ورود به گفتمان‌های غیرسازنده است.

اما استقلال ایران یک تصادف یا نتیجه شرایط تحمیلی نیست؛ بلکه یک انتخاب آگاهانه، یک تصمیم استراتژیک و یک اصل تغییرناپذیر در سیاست خارجی کشور بوده است. برخلاف برخی کشورها که امنیت و ثبات خود را در وابستگی به قدرت‌های خارجی جستجو کرده‌اند، ایران از دیرباز درک کرده است که وابستگی، تنها به بی‌ثباتی و از دست رفتن حاکمیت ملی منجر خواهد شد. امنیت واقعی نه از حمایت قدرت‌های فرامنطقه‌ای، بلکه از توانمندی داخلی، تکیه بر ظرفیت‌های ملی و اتکا به مردم حاصل می‌شود. به همین دلیل، ایران مسیر متفاوتی را انتخاب کرده است؛ مسیری که در آن، سرنوشت کشور وابسته به تصمیمات دیگران نباشد، و سیاست‌گذاری‌ها بر اساس منافع ملی شکل بگیرد، نه در سایه توصیه‌های خارجی.

حفظ استقلال، بهایی دارد که ایران همواره برای آن هزینه داده است. از روزهای آغازین انقلاب اسلامی، فشارهای اقتصادی، تحریم‌ها، تهدیدهای نظامی و جنگ‌های نیابتی، همه با این هدف طراحی شده بودند که ایران را به یک بازیگر تابع در نظام بین‌الملل تبدیل کنند. اما ایران، برخلاف پیش‌بینی‌های بدخواهان، ایستادگی کرد و نشان داد که در برابر فشارها نه‌تنها تسلیم نمی‌شود، بلکه با اتکا به ظرفیت‌های داخلی، مسیر توسعه و پیشرفت خود را ادامه می‌دهد. این انتخاب آگاهانه، به یک اصل تبدیل شده است: ایران امنیت خود را نمی‌خرد، بلکه می‌سازد. ما به دیگران وابسته نیستیم که از ما حمایت کنند، بلکه با تکیه بر دانش، قدرت و ظرفیت‌های داخلی، از خود دفاع می‌کنیم.

تاریخ نشان داده است که کشورهایی که امنیت خود را بر مبنای وابستگی به دیگران بنا کرده‌اند، در لحظات حساس، قربانی تغییر اولویت‌های قدرت‌های حامی خود شده‌اند. نمونه‌های آن را می‌توان در سراسر جهان مشاهده کرد؛ دولت‌هایی که به امید تضمین‌های امنیتی قدرت‌های بزرگ، سیاست‌های خود را تنظیم کردند، اما در نهایت، در بزنگاه‌های حساس، تنها رها شدند. اما ایران این درس تاریخی را به‌خوبی آموخته است. استقلال نه‌تنها یک شعار، بلکه یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است.

همین نگاه سبب شده است که ایران در سیاست خارجی خود، نه به وعده‌های خارجی دل ببندد و نه به تهدیدهای دشمنان خود متزلزل شود. در حالی که بسیاری از بازیگران بین‌المللی، امنیت خود را به گره‌های شکننده و موقتی پیوند زده‌اند، ایران مسیر متفاوتی را انتخاب کرده است: مسیری که بر پایه اتکا به توان داخلی، پیشرفت مستقل و مقاومت در برابر فشارهای خارجی بنا شده است. ایران نیازی ندارد که مشروعیت خود را از تأیید دیگران بگیرد، چراکه مشروعیت آن، از اراده ملت و سیاست‌های مستقل نشأت می‌گیرد.

ایران سال‌ها پیش مسیر خود را انتخاب کرد، مسیری که در آن، نه حمایت‌های مشروط قدرت‌های جهانی، نه وعده‌های متزلزل دیپلماتیک، و نه تهدیدهای خارجی، مبنای تصمیم‌گیری قرار نمی‌گیرد. آنچه برای ایران مهم است، حفظ استقلال، تقویت توان داخلی و حرکت در مسیری است که برخاسته از منافع ملی باشد. در جهانی که قدرت‌ها هر روز درگیر مشاجرات و رقابت‌های متزلزل هستند، ایران با ثبات در سیاست‌های خود، نشان داده است که وابستگی به دیگران نه‌تنها یک خطر، بلکه یک اشتباه راهبردی است.

این همان درسی است که تاریخ بارها و بارها به ما آموخته است، و ما آن را نه‌تنها حفظ کرده‌ایم، بلکه به نسل‌های بعد نیز منتقل خواهیم کرد.

رحیمی، دبیر شورای عالی جوانان و نوجوانان کشور در توئیتی نوشت:

در سال‌های اخیر، تبلیغات چند همسری در فضای مجازی بیشتر جنبه نمایشی و تجاری داشته تا یک جریان اجتماعی واقعی.

برخی افراد از این پدیده برای جلب توجه، افزایش فالوور و حتی کسب درآمد استفاده می‌کنند.

این روند، نهاد خانواده را از یک مفهوم عمیق و پایدار به ابزاری برای شهرت و نمایش تبدیل می‌کند.

در یک جامعه مدرن، تک‌همسری همچنان مطلوب‌ترین شکل ازدواج است، چراکه تعهد و مسئولیت‌پذیری سایت رسمی بت فوروارد را تقویت کرده و از بسیاری آسیب‌های اجتماعی جلوگیری می‌کند.

نمایندگان مجلس شورای اسلامی جهت رفع ایرادات شورای نگهبان، استثنائاتی را برای تعطیلی پنج‌شنبه‌ها در نظر گرفتند.

 نمایندگان مجلس در جلسه علنی امروز (چهارشنبه) و برای رفع ایراد شورای نگهبان، تبصره ۳ لایحه اصلاح ماده ۸۷ قانون مدیریت خدمات کشوری را اصلاح و تصویب کردند.

طبق مصوبه مجلس، تمامی دستگاه‌های اجرایی اعم از ستادی و استانی به استثنای واحدهای نظامی، انتظامی، امنیتی، سایت رسمی بت فوروارد بخش عملیاتی واحدهای خدمات‌رسانی از قبیل بانک‌ها، گمرک جمهوری اسلامی ایران، بیمارستان‌ها، مراکز بهداشتی درمانی و اماکن ورزشی موظفند ساعات کار خود را در ۵ روز هفته از روز شنبه تا چهارشنبه تنظیم کنند.

فهرست کامل بخش عملیاتی واحدهای خدمتی از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این قانون توسط سازمان اداری و استخدامی کشور تهیه و به تصویب هیئت وزیران می‌رسد.